کاوشگر ماه ناسا در یک قدمی پرتاب
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۸۳۹۶۹
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپیس، کاوشگر آینده ماه ناسا یک گام به آغاز ماموریت خود نزدیک شده است. این ربات چرخدار که VIPER نام گرفته، قرار است سال جاری به ماه پرتاب شود.
ناسا در یک پست وبلاگی نوشت: تمام ابزارهای پرواز VIPER نصب شده اند و 80 درصد کاوشگر ساخته شده است. این دستاوردی مهم است و نشان دهنده پیشرفت تیم سازنده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
VIPER قرار است در نزدیکی قطب جنوب ماه فرود بیاید و یخ آب و دیگر منابع را برای پشتیبانی از فضانوردان ماموریت های آرتمیس 3 که قرار است 2026میلادی انجام شود، جستجو کند.
این کاوشگر قرار است 100 روز در منطقه قطب جنوب ماه گشت بزند و داده هایی درباره مکان یخ آب و میزان سهولت دسترسی به آن را فراهم کند. VIPER نخستین ماموریت نقشه برداری منابع در یک سیاره دیگر در منظومه شمسی است. نقشه این منابع گامی مهم در جهت اقامت طولانی مدت فضانوردان در این سیاره است.
پیش از این ماهواره هایی که دور ماه مدار می زدند داده هایی در خصوص آب روی سیاره جمع آوری کرده اند اما VIPER به سطح سیاره نزدیک تر می شود و با کمک ابزارهای علمی اش آن را اسکن و از سوی دیگر خاک ماه را تا عمق یک متری بررسی می کند. برخی از مناطقی که VIPER بررسی خواهد کرد دهانه هایی هستند که همیشه در سایه قرار دارند و جزو سردترین نقاط منظومه شمسی به شمار می روند. محققان معتقدند در اعماق این دهانه ها یخی وجود دارد که میلیاردها سال دست نخورده باقی مانده است.
VIPER هنگام انجام این ماموریت در معرض شرایط محیطی خشن ماه و دمای بسیار سرد مناطق همیشه سایه در سیاره قرار می گیرد و از سوی دیگر باید روی سطحی ناهموار حرکت کند.
کد خبر 6045639منبع: مهر
کلیدواژه: اکتشافات فضایی سفر به ماه تحقیقات علمی کاوشگر فضاپیما ناسا هوش مصنوعی تحقیقات علمی حاکمیت سایبری معاونت علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری عیسی زارع پور سازمان فضایی ایران پژوهشگاه فضایی ایران ماهواره پارس 1 قانون فناوری نانو وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات انتخابات مجلس 1402 همراه اول هوشمندسازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۸۳۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاره مشتری به شکل‌گیری قمر زمین کمک کرده است
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، به نظر می‌رسد که رویداد موسوم به بی‌ثباتی بزرگ که هرج و مرج را در بین سیارات ایجاد و غول‌های گازی را در مدار‌هایی که امروز می‌شناسیم مستقر کرد، بین ۶۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پس از تولد خورشید رخ داده است.
دانشمندان بر این باورند که سیاراتی نظیر مشتری با بی‌ثبات کردن مدار یک پیش سیاره به شکل گیری قمر زمین منجر شده باشند.
به لطف مطالعات ترکیبات و مکان انواع مختلف سیارک‌ها و دنباله‌دارها، دانشمندان دریافته‌اند که این حادثه در اوایل تاریخ منظومه شمسی رخ داده است. با این حال، هنوز پازل‌هایی درباده اینکه چگونه همه چیز دقیقاً از بین رفته یا شکل گرفته، حل نشده است.
به عنوان مثال، دانشمندان دریافته‌اند که اجرام منظومه شمسی که امروزه می‌بینیم، از جمله زمین، به دور خورشید از قرصی از گاز و غبار تشکیل شده‌اند. با این حال، برخی از آن اجرام، یعنی سیارک‌ها و دنباله‌دارها، به نظر می‌رسد که از موادی تشکیل شده‌اند که در قرص وجود نداشته‌اند. حداقل، این مواد نباید در مکان‌هایی که آن اجرام در حال حاضر در آن قرار دارند، وجود داشته باشد و منطقی‌تر است که این اجرام قبل از پراکنده شدن در نقاط دورتر به خورشید نزدیک‌تر شده باشند.
به عبارت دیگر، همه این بررسی‌ها صورت گرفته تا نشان دهد که مشارکت مشتری در شکل‌گیری قمر زمین اهمیت زیادی داشته است.
یکی از فرضیات این است که در دوران اولیه تشکیل منظومه شمسی، برهم‌کنش‌های گرانشی بین مشتری و سیاره‌های دیگر انجام می‌شد که در نهایت منجر به تشکیل موج‌هایی در ابرمولکول‌های حاوی میلیون‌ها سیاره کوچک شد که به آرامی گرد و خاک بیشتری تشکیل دادند و در نهایت به شکل‌گیری سیاره‌ها و قمر‌ها منجر شد.
در این فرضیه، نقش سیاره مشتری بسیار مهم بوده چراکه با جذب و کشش گرانشی خود، این سیاره بزرگ منجر به کاهش سرعت چرخش ابرمولکول‌های حاوی ذرات کوچک شده و این کاهش سرعت، منجر به اتصال و ادغام این ذرات بزرگ‌تر و تشکیل شهاب‌سنگ‌ها، سیاره‌ها و حتی قمر زمین شده است.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که مشتری در کمک به تشکیل قمر زمین نقش مهمی ایفا کرده است و هرچه فرایند تشکیل ماه پیش می‌رفته، نقش سیاره مشتری افزایش نیز تفزایش یافته است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»